Het zal jullie niet ontgaan zijn dat er heel wat commotie is rond de rashond.
Ik zal proberen hier wat duidelijkheid in te scheppen.
Het begin van de commotie was de Engelse film Pedigree dogs exposed in 2008.
Pedigree Dogs Exposed is een reportage van de BBC.
Hieronder deze film. Bevat schokkende beelden.
Deze film zal later in Nederland ook te zien zijn.
In Nederland gaat dit op dit moment nog een beetje langs een ieder heen.
De Raad van Beheer wordt op dat moment door de NMA (monopolie) aangesproken.
Ze moeten meerdere rasvereniging per ras toelaten.
Ze waren net bezig om de rasvereniging te kunnen gaan certificeren welke op hun
beurt dan weer fokkers konden certificeren.
Het woord certificering wordt vervangen door keurmerk omdat intussen het
ministerie van LNV een werkgroep heeft samengesteld die een
certificeringstelsel zullen gaan ontwikkelen voor de honden- en kattensector. Onderdeel
daarvan is dus de rashondenfokkerij. De certificering moet het HKB’99 gaan
vervangen.
Het keurmerk verdwijnt ook weer zomaar van de baan. De rasverenigingen hebben
intussen wel een rasspecifiek fokreglement geschreven.
Eind 2009 opent de
de dierenbescherming de aanval op de rashondenfokkerij.
Men vindt dat de
Raad van Beheer veel te weinig doet om de gezondheid en het welzijn van onze
rashonden te bevorderen.
Intussen werkt de werkgroep opgesteld door het ministerie door.
Er moeten regels komen gedragen door alle belanghebbende ter verbetering van het
dierenwelzijn.
Er moet een normdocument komen.
Helaas blijkt het in onze branche niet mogelijk om met alle betrokkenen
gezamenlijk tot iets te komen.
1 juli 2010 wordt er wel een welzijnsregel bij de Raad van kracht.
Inteeltbeperking.
Dan bedenken ze om de rashond als "merk" in te gaan zetten.
De stamboom moet een bewijs van kwaliteit worden.
Hier komt dan wel een verenigingsfokreglement aan te hangen voorheen het
rasspecifiek fokreglement.
De dierenbescherming vindt dat er nog te weinig wordt gedaan en er verschijnen
weer artikelen.
Zie hier
en zie hier.
De stamboom is geen bewijs van kwaliteit.
Gelukkig wordt dit onmogelijke regeltje verwijdert.
Begin 2011 de druk neemt toe.
Zelfs het jeugdjournaal besteedt aandacht aan “zieke Cavaliertjes”.
Zieke rashonden”, wordt meer en meer een hot item.
De Dierenbescherming, de Sophia-Vereniging, de stichting “Dier en Recht” gaan
door met hun acties
Wat is nu de kern van het probleem
Rashonden zijn generaties lang gefokt met hoge inteelt.
Hierdoor zijn waardevolle genen verloren gegaan.
Genen die er voor moeten zorgen dat een hond gezond blijft.
Rasverenigingen hebben altijd een lijstje met ziektes staan.
Dit lijstje zou niet mogen groeien, maar doet dit helaas wel.
Dit wil dus zeggen dat we ziektes infokken, en niet uitfokken.
Zelfs de ziektes waarop onderzocht wordt krijgen we niet onder controle, met
uitzondering van de ziektes welke op het gen onderzocht kant worden.
Hoe kan dit gebeuren.
Populaire reuen (zijn de kampioenen van de shows) werden veelvuldig ingezet.
Dit is op zich niet zo'n probleem, alleen kwamen de nakomelingen weer als
populairste in de fokkerij terecht.
Hierdoor zijn er combinaties gemaakt als vader-dochter broer-zus en dergelijke.
Dit gaf natuurlijk wel een mooie hond, en een voorspelbaar uiterlijk. Dus ook
uiterlijke met b.v. een steeds kortere neus.
Niet wetende dat hierdoor de kansen op ziektes ook toenam.
Omdat ze zo verwant zijn, is de kans op dezelfde foute genen groter.
En het goede reserve gen is verloren gegaan.
Hier zijn al deze acties tegen gericht. Ook tegen de shows natuurlijk.
Want hier worden die kampioenen "gemaakt".
Door de druk van de media is er een nieuwe welzijnswet in de maak.
Deze moet de misstanden in de fokkerij gaan aanpakken.
